Chłopa musiałam zatrudnić do zrobienia tego zdjęcia, siedzi w domu chory na nogę, a ja wychodzę przed wschodem i wracam po zachodzie słońca, więc światło dzienne w moim mieszkaniu w weekendy raptem spotykam... Taka to pora roku... Wraca człowiek styrany do chałupy i miałby ochotę coś w niej zrobić jeszcze ale jak ciemność za oknem widzę, to sobie myślę, że po nocach nie będę się szarpać... Choćby ta noc o 17.00 była. Rozkładam się na kanapie, książkę przed nos i czekam aż noc trochę późniejsza będzie, żeby zmienić kanapę na małżeńskie łoże a koc na kołdrę i zapaść w sen...
O różach dzisiaj nic, kupiłam sobie, bo mnie ochota naszła :)))